Grupy  parafialne

Wszyscy wierni, zgodnie z własną pozycją, winni starać się prowadzić życie święte, przyczyniać się do wzrostu Kościoła i ustawicznie wspierać jego świętość

(kan. 210 Kodeksu Prawa Kanonicznego)

Słowo lektor pochodzi z języka łacińskiego: „legere” – czytać i oznacza osobę czytającą na głos teksty biblijne lub liturgiczne w zgromadzeniu liturgicznym, tzn. podczas Mszy Świętej, liturgii sakramentów, sakramentaliów, Liturgii Godzin i innych nabożeństw.

Według Ogólnego Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego: „wielkość i znaczenie głoszenia słowa Bożego w liturgii Kościoła domaga się, aby we wspólnocie parafialnej istniał zespół lektorów młodszych i starszych, a także aby określone były sposoby angażowania do spełniania tej funkcji liturgicznej osób nie będących w żadnej wspólnocie diakoijnej. Trzeba też ukazać perspektywę wzrastania w tym posługiwaniu wszystkim, których Bóg na tę drogę wzywa….”

Zadania lektoa

Lektor, jest ustanowiony do wykonywania czytań Pisma Świętego z wyłączeniem Ewangelii (tutaj wyjątek stanowią: Niedziela Palmowa i Wielki Piątek, kiedy lektor może odczytać Ewangelię). Może on podawać intencje modlitwy powszechnej, a gdy nie ma psałterzysty, może też wykonać psalm między czytaniami. W czasie procesji na wejście może ponadto wnieść Księgę Ewangelii.
Lektor aktywnie angażuje się w sprawy kościoła. Może również kierować uczestnictwem wiernych, podając potrzebne wyjaśnienia i zachęty lub przygotowując komentarze do odczytania przez innych usługujących.
Poza liturgią lektor przygotowuje wiernych do godnego przyjęcia sakramentów. Może również przygotowywać innych wiernych do czytania Pisma świętego podczas czynności liturgicznych.

Strojem liturgicznym lektora jest alba, której może nie wkładać, jeśli wypełnia posługę jednorazowo lub czasowo.

Pięć przykazań lektora

• Lektor poznaje i rozważa Słowo Boże i stara się prowadzić życie według niego.
• Lektor starannie przygotowuje się do liturgii przez modlitwę, a także ćwiczy tekst czytań.
• Lektor dba o czystość swojej duszy przez regularną spowiedź. Pilnuje czystości swojego języka.
• Lektor świadczy o Chrystusie w swojej codzienności, przez postępowanie, postawy i sumienne wypełnianie swych obowiązków.
• Lektor jest przykładem dla innych, młodszych ministrantów. Swoim życiem zachęca wszystkich do naśladowania wzorców zawartych w Słowie Bożym.

Kto może zostać lektorem
W Polsce lektorem może być ustanowiony (czyli na stałe) chłopiec po ukończeniu 14 roku życia i po pewnym przygotowaniu (formacja ascetyczna, biblijna, liturgiczna, fonetyczna). Oczywiście mogą wykonywać funkcję lektora osoby nie ustanowione do tego na stałe, więc chłopcy, młodzieńcy, mężczyźni, dziewczęta i kobiety.

Do funkcji lektora wybiera się nie tylko tych, którzy posiadają odpowiednie możliwości głosowe, poprawną dykcję, odwagę i swobodę występowania przed większym zgromadzeniem, ale przede wszystkim kandydatów, którzy:

• prowadzą właściwy styl chrześcijańskiego życia,
• prowadzą pobożne i gorliwe życie modlitewne i sakramentalne,
• są zaangażowani w sprawy Kościoła i parafii,
• współpracują w dziele apostolstwa wśród wiernych świeckich,
• poświęcają czas lekturze Pisma św.

Lektor jako ministrant Słowa Bożego poznaje dokładnie Pismo Święte, które odczytuje w zgromadzeniu liturgicznym podczas sprawowanych obrzędów, szczególnie we Mszy św. Spełnianie tej funkcji wymaga nieustannej formacji oraz starannego przygotowania czytań. Formacja lektora przebiega czterotorowo, obejmując formację biblijną, liturgiczną, duchowa i fonetyczną. Lektor troszczy się o przygotowanie Liturgii Słowa, księgę lekcjonarza.

Modlitwa lektora

Panie,
Oto stoję wobec wielkiej tajemnicy Twego Słowa,
Które mam przekazywać innym.
Pomóż mi być najpierw dobrym słuchaczem i świadkiem Twego Słowa.
Oczyść moje wargi od wszelkiej nieczystości,
uczyń mnie swoim narzędziem,
bym mógł nieść Cię ludziom
w sercu,
w dłoniach,
na wargach,

Amen.